33 Cana ağıt

Dün gece rüyamda coştuydu seller,

Kızılırmak ağlar;Ahmet’im,Asaf’ım Asım’ım diye.

33 cana kıydı o zalim eller,

Diller ağlar;Asuman’ım, Behçet’im Belkıs’ım diye,

Güller ağlar; Karina’m, Edip’im, Gülseven, Gülsüm’üm diye…

Kara haber dört bir yana ulaştı,

Zalimlerin eli kana bulaştı.

Seveni de, sevmeyen de ağlaştı,

Eller ağlar, ağlar; Handan’ım, Hasret’im, Harun’um diye,

Beller ağlar; İnci’m, Kerim’im,Koray’ım diye…

Yobaza mı, mülksün, ey şehri Sivas,

Koca Pirsultan’a tutar mısın yas?

Hızır Paşa isen, gel beni de as,

Seller ağlar,Mahir’im, Mehmet’im, Metin’im diye,

Yeller ağlar;Menekşe’m, Muhlis’im, Murat’ım diye…

Çıra gibi, onca canı yaktınız,

Arlanmadan, seyreyleyip baktınız.

Gidi yobaz, madalya mı, taktınız.

İller ağlar; Muharrem’im, Nesimi’m, Nurcan’ım diye,

Küller ağlar; Özlem’im, Sait’im, Serkan’ım diye…

EREM derki, ulu divan olunca,

Mizan günü hak yerini bulunca.

33 can size hesap sorunca,

Dinler ağlar; Seher’im, Uğur’um, Yasemin’im, Yeşim’im diye,

Binler ağlar; canlarım canlarım canlarım canlarım diye…