Bilir misin, ben her eli öpemem! Anam, babamdan başka… Bilir misin, ben her eli öpemem! Anam, babamdan başka… Ama, iki el daha var ki, Onlar ise bambaşka… Kim mi, diyorsunuz onlar; Biri öğretmenim, Onu; Anam, babam gibi severim. O ki; bilgi kaynağım, önderim, rehberim. Onun öğretileriyle geleceğe merhaba derim. Bilmem ki , emeğini nasıl nasıl öderim! Beni hayata hazırlayan canım canım öğretmenim… Öpülesi bir el var ki, o da doktorum; Vefasız değilim, onu nasıl unuturum. Bize şifa verir, o kutsal eller. Onlara dua eder nice diller. Sağlığımda; güvencem ve umudum. İnsan çare arar, olsa da bir yudum. O olmasa, kim bilir ki n’olurum, Ben onunla sağlığımı bulurum. Hiç olmasın, ne üzüntü ne keder, O eller o eller öpmeğe değer… |
77 kez okundu |
Yorumlar |
| Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
