Kalem de ağlarsa ne yazabiliriz ki!
Her canlı, nasıl dünyaya getirilip var edilip, yaşatılıyorsa, er ve de geç, bir gün yaşamı son bulacaktır. Bu, değişmez bir hükmüdür.
Bu hüküm, her canlıda olduğu gibi insanlar için de geçerlidir. Ancak; insanların diğer varlıklara göre, hisleri, duyguları vardır. Sevinç ve acı bunların başında gelir. Uzun bir yaşam yolculuğunda, elbet ki sevinçleri tattığımız gibi, acıları da tatmak durumundayız. Bu da hayatın bir gerçeğidir. Acıların en beteri ve zoru ise, hiç kuşkusuz ölüm acısıdır. Ne var ki, bundan da kaçınılmıyor. Ölüm acısını en iyi bilenlerdenim. Şu birkaç yıl önce bu acıyı çok çektim. Şimdi yeni bir acı daha yaşıyorum. Ağabeyimi kaybettim. Yalnız içim, benliğim, yüreğim değil, kalemim bile ağlıyor.
Yüreğim yanıyor kalemim ağlıyor
Yüreğim yanıyor yüreğim… Yaş dediğin ne ki, gözden çıkan damlalar… Halbuki; benim yalnız gözlerim değil, tüm bedenim baştan başa yanıyor yanıyor. Taa kanıma kadar ağlıyor ağlıyor. Hatta, tüm vücudum için için yanarken, her uzvum ağlarken, elime tutuşturduğum kalemim bile, beyaz sayfaya dökülen sözcüklerle her harfin, hecelerin yan yana dizilişiyle ağlıyor ağlıyor...Birkaç yıl öne iki ağabeyimi ve iki ablamı kaybettim…Yüreğim yanıyor yüreğim….Yaş dediğin ne ki, gözden dökülen damlalar… Halbuki; benim yalnız gözlerim değil, tüm bedenim baştan başa yanıyor, ağlıyor. Yalnız gözlerim ve bedenim mi, beyaz sayfaya dökülen sözcüklerle, her hecenin her harfin yan yana dizilişiyle kalemim ağlıyor… Ve şimdi de benim bir büyüğüm ağabeyimi kaybettim. Evet dostlar, Allah kimseye ölüm acısı yaşatmasın. Birkaç yıl önce; İki ağabey ve iki ablamı kaybettim. Şimdi de benden bir büyüğümü kaybettim. Acı üstüne acı yaşadım. Yüreğim yanıyor yüreğim. Yaş dediğin ne ki, gözden çıkan damlalar…. Halbu ki, benim yalnız gözlerim değil, tüm bedenim baştan başa, yanıyor yanıyor. Taa kanıma kadar ağlıyor ağlıyor.Tüm vücudum için için yanarken, her uzvum ağlarken, elime tutuşturduğum kalemim bile, beyaz sayfaya dökülen sözcüklerle, her harfin, hecelerin yan yana dizilişiyle ağlıyor ağlıyor…Evet; değerli dostlar, kalem de ağlarsa ne yazabilirim ki!...
