30 Ekim 1918 Mondaros Mütarekesiyle topraklarımız üzerinde kara bulutlar dolaşmaya başladı.  Hemen 3 gün sonra Musul İngilizler tarafından işgal edildi. Ardından 6 Kasım 1918’de İngiliz gemisi İzmir limanına girdi. Yine 9 Kasım 1918’de İngilizler İskenderun’u işgal etti. Yavaş yavaş ülkemizin her karış toprağı işgal ediliyordu.30 Ocak 1919’da ise, artık Osmanlı İmparatorluğu’nun parçalanması kararlaştırılmıştı. Bize İç Anadolu’da birkaç il dışında, tüm topraklarımız paylaşılmıştı. Her taraf işgal halindeydi.

                                   “Milleti yine kendi gücü kurtaracaktır”

İşte  durum bu kadar vahim, bu kadar acı iken, Mustafa Kemal Atatürk, 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıkarak, ülkemizin kurtuluş ateşimi yaktı. O, her zaman milletine inanıp güveniyordu. 19 Mayıs Samsun’a çıkmasının ardından, Erzurum ve Sivas Kongrelerini yaptı. “Milleti yine kendi gücü kurtaracaktır” ilkesiyle hareket etti. Kurtuluş Savaşı’nı başlattı. Kurtuluş Savaş’ında şanlı ve zorlu bir mücadele sonunda; Büyük Taarruzla düşman yurttan atıldı. Ülkemiz düşmanlardan, milletimiz de esaretten kurtulmuştu. Bilindiği üzere; 23 Nisan 1920’de  Türkiye Büyük Millet Meclisi açılarak, bir anlamda Cumhuriyet’in temelleri  atılmıştı.

                                  “Yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz”         

28 Ekim 1923 akşamı, yemekte Atatürk düşüncesini İnönü ve arkadaşlarına anlattı. “Yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz” Yemekten sonra Atatürk gece boyunca İsmet İnönü ile bu konuda çalışarak bir yasa hazırladı. ‘Türkiye Devleti’nin yönetim biçimi Cumhuriyettir’ 29 Ekim’de de bu yasa TBMM’de “Yaşasın Cumhuriyet” alkışlarıyla onaylandı. Daha sonra da, o zaman mevcut olan 158 TBMM üyesi, Türkiye Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanı olarak Mustafa Kemal Atatürk’ü seçti. Cumhuriyet’ten sonra her tür imkansızlığa rağmen, büyük bir kalkınma devri başlatıldı. Yollar, köprüler, barajlar, hastaneler, okullar, fabrikalar, yeni şehirler kuruldu. Özellikle savaşta harap olan şehirler yeniden yapıldı.

                       Atatürk’ün vekilliğini engelleme çabaları

2 Aralık 1922’de Erzurum Mebusu Süleyman Necati Bey ve arkadaşları (Selahattin – Emin Beyler) ‘İntibai Mebusan’ yani mebus (milletvekili) seçilme konusuyla ilgili bir kanun teklifi verdi. Teklife göre: Mebus seçilebilmek için; Türkiye’nin bugünkü hudutları dahilinde, mahalle ahalisinden olmak. Yahut 5 sene orada oturmuş olmak gerekiyor. Bu yasa, doğrudan Mustafa Kemal Atatürk’ü ilgilendiriyordu. Çünkü  O; Türkiye sınırları dışında doğmuştu. 5 yılda sürekli bir yerde oturmamıştı. Amaç; Mustafa Kemal Atatürk’ün önünü kesmekti. Bu teklif üzerine; Mustafa Kemal Atatürk, söz alarak, “Bu teklif doğrudan şahsıma taalluk ediyor. Maalesef mahalli tevellüdüm (doğum yerim) bugünkü hudutlar dışında kalmış oluyor. İkincisi; herhangi bir seçim çevresinde ikamet etmiş değilim. Doğum yerim; bugünkü hudutlar dışında kalmışsa benim kabahatim değil. Bütün memleketimizi yıkmak ve yok etmek isteyen düşmanların muvaffak olmasındandır. Eğer ki, maazallah tamamen maksatlarında muvaffak olsalardı, bu teklifi verenler de hudut haricinde kalırlardı. Eğer 5 sene bir yerde ikamet etmemişsem, bu vatana hizmetim sebebiyledir. Hiçbir yerde 5 sene oturacak zamanım olmadı. Ama milletimin teveccühüne mazharım” demişti.

 Atatürk, bu tarihi sözü söylemiş. Daha sonraki yıllarda da Süleyman Necati Bey’i mebus, Selahattin Bey’e kendi teklifiyle İstiklal Madalyası verdirmiş ve Emin Bey’i de Samsun İstiklal Mahkemesi Başkanlığı’na getirmiştir. İşte Atatürk diktatörlüğü(!). Kendisine muhalif olanları, saf dışı bırakmaya çalışanları bile, her türlü yetkisine rağmen mağdur etmemiş. Liyakat haklarını vermiştir.

Daha nice yıllar var olması dileğiyle; CUMHURİT’İMİZİN 97. YILI KUTLU OLSUN…